Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Παρακολουθώντας τη Βουλή των Ελλήνων

Παρακολουθώντας τη Βουλή των Ελλήνων
Αφιερωμένο στον Σπύρο Βαμβακερό

Με το Σπύρο είμαστε γείτονες 16 χρόνια. Φίλοι γίναμε σιγά - σιγά. Ο Σπύρος αγάπησε την πολιτική από νέος. Ήταν για πολλές τετραετίες Αντιδήμαρχος. Μάλιστα έχει χρηματίσει και Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου!
Είναι πάντα πιστός πάντα στην παράταξή του αλλά και στην ηθική του ακεραιότητα. Αυτό καμιά φορά οδηγεί σε ενδοκομματικές συγκρούσεις. Όμως, ο χρόνος είναι γιατρός. Έτσι ξεπερνιούνται.
Γιατί τα γράφω όλ΄ αυτά; Διότι με το Σπύρο αποφασίσαμε χθες το βράδυ να παρακολουθήσουμε από την τηλεόραση την πρόταση μομφής που έκανε η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση (10-11-2013). Ξεκινήσαμε από τις 7:30 το απόγευμα. Με κάποια ζάπινγκ σπάγαμε τη μονοτονία της Βουλής. Μείναμε παρέα μέχρι τις 11:30 το βράδυ. Καθένας μας στη συνέχεια παρακολούθησε τη μεγάλη ...παράσταση  από το κονάκι του. Ο Σπύρος από τον καναπέ του. Εγώ, απ΄ το κρεβάτι μου.
Ο Σπύρος την πολιτική τη γνωρίζει από πολύ νέος. Τις περισσότερες φορές που καλούμαι ν΄ αποφασίσω πάνω σε κάτι που πηγαίνει πέρα από την ψυχολογία τον συμβουλεύομαι. Μ΄ έχει γλιτώσει από πολλές γκάφες. Γνωρίζει αυτό που λέμε Πολιτική Ψυχολογία. Εκεί είμαι ...μεταξεταστέος. Το κατάλαβα όταν έβαλα υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος. Εγώ στη «σκέτη» Ψυχολογία είμαι αριστούχος. Τι θα πει σκέτη ψυχολογία: Σε κρίνω κατά 10% από αυτά που λες και κατά 90% από αυτό που είσαι.
Θέλω λοιπόν να ξεπληρώσω στο φίλο μου το Σπύρο τα όσα μου έδωσε με τις γνώσεις του στην Πολιτική Ψυχολογία. Το παρακάτω άρθρο που προέρχεται από την ξερή και σκέτη ψυχολογία: «Δεν είσαι αυτός που διατείνεσαι ότι είσαι. Είσαι αυτά που κάνεις.

Ανοίγουμε με τον Σπύρο την τηλεόραση

1. Οι 8 στους 10 διαβάζουν.
Στους 10 μόνον οι δύο κοιτάζουν τους βουλευτές όταν μιλάνε. Μόνον 2 είχαν ένα σύντομο σημείωμα με αυτά που θέλουν να πουν. Οι άλλοι 8 διαβάζουν. (Ο νόμος της Βουλής το απαγορεύει).
 Θα μου πεις «είναι οι πολιτικές τοποθετήσεις τους. Να μην τις διατυπώσουν;»
Εγώ δεν έχω ανάγκη για βουλευτή έναν που ξέρει ανάγνωση. Ας μου το δώσει γραπτά. Ανάγνωση ξέρω κι εγώ. Θέλω κάποιον βουλευτή (από κάποιο κόμμα) να κοιτάξει τους συναδέλφους και να τους μιλήσει με αμεσότητα.

2 Κανείς δεν σέβεται το χρόνο που του διαθέτουν
Μιλάνε, μιλάνε και, κάποια στιγμή, ακούγεται ένας ηλεκτρονικός ήχος που τους ειδοποιεί ότι σε 2 λεπτά ο χρόνος τους τελειώνει. Οι 7 στους 10 λένε «μην ανησυχείτε κύριε πρόεδρε» και συνεχίζουν να μιλάνε ακατάπαυστα. Όταν έχουν ξεπεράσει το χρόνο τους κατά πολύ, λένε «τελειώνω κύριε Πρόεδρε». Στα παλιά τους τα παπούτσια. Μάλιστα ένας βουλευτής έκανε το έξης κόλπο: Αφού ξεπέρασε κατά πολύ το χρόνο που του ανήκε, μάζεψε τα χαρτιά του και έδωσε την εντύπωση ότι φεύγει, ενώ συνέχισε να μιλάει. Κάνοντας αυτό, μίλησε άλλα 3 λεπτά...
Είμαι ένας διαμαρτυρόμενος Έλληνας πολίτης:
-       Αγαπητοί βουλευτές, η εμπιστοσύνη (το θεμέλιο της συνεργασίας) δημιουργείται όταν υπάρχουν 2 βασικά στοιχεία: Συνέπεια και Εντιμότητα. Την εντιμότητα σας δεν είμαι σε θέση να την αξιολογήσω. Την συνέπειά σας μπορώ, γιατί δεν ακούω τι λέτε αλλά βλέπω τι κάνετε. Πώς λειτουργείτε. Μόνον 2 στους 10 σέβονται το χρόνο. Δεν με νοιάζουν τα κόμματα. Με νοιάζουν οι άνθρωποι. Μου λες να γίνω υπεύθυνος πολίτης ένα την ίδια ώρα παραβιάζεις τα χρονικά περιθώρια που δικαιούσαι. Τι παράδειγμα μου δίνεις;
-        
3. Μετά το δίλεπτο αρχίζει το πάθος και τους ανεβαίνει η πίεση.
Πάλι θα μιλήσω για τους 8 στους 10. Αφήνουν τα χαρτιά τους στο έδρανο του ομιλητή. Τους φέρνουν ένα ποτήρι νερό. Αρχίζουν ήρεμα. Είναι συγκροτημένοι. Είναι ...υπεράνω των καταστάσεων. Σε 2 λεπτά τους πιάνει το πολιτικό πάθος. Αρχίζουν να φωνάζουν, να μιλάνε γρήγορα και να τους ανεβαίνει η πίεση.
Μερικοί είναι διαγνωστικά «μανιακοί» και θέλουν ψυχίατρο.
Κι ο Χίτλερ τέτοιος ήταν: Μανιακός, παρανοϊκός και αυταρχικός. Δεν είχαν στη Γερμανία ψυχιάτρους που να το καταλάβουν αυτό; Και βέβαια είχαν. Άλλωστε η ψυχιατρική έχει πολλές ρίζες στην γειτόνισσα Αυστρία. Όμως άντε κάνε το. Ας τολμούσες να έλεγες «ο Φύρερ είναι μανιακός, παρανοϊκός και αυταρχικός». Το λιγότερο που θα πάθαινες είναι να σε πούνε ...Εβραίο.
Το κακό είναι ότι, αυτή η αύξηση της υπέρτασης επηρεάζει και τον τηλεθεατή! Ο Σπύρος που είναι μαθημένος από πολιτικά, δεν τράβαγε ζόρι. Εγώ κάθε 30 λεπτά έτρεχα να κατουρήσω γιατί μου ανέβαινε η πίεση.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τόση ανάγκη να καταξιωθούν πολιτικά που παθιάζονται και αγνοούν τις αντοχές και τις ανάγκες του οργανισμού τους: Να έχουν φίλους, σύντροφο, ώρα να χαρούν τα παιδιά τους, χρόνο για τον εαυτό τους και  όλα για τα οποία πάλεψαν. Ο Alfred Adler αυτούς τους ονομάζει κομπλεξικούς. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καταξίωση του εαυτού τους πίσω από τη βιτρίνα του κοινωνικού ενδιαφέροντος για την Πατρίδα.

4. Ορθοπεδική παραμόρφωση.
Αν θέλεις να γίνεις Έλληνας Πολιτικός, καλό θα ήταν να έχεις έναν ορθοπεδικό με ειδικότητα στα ...δάχτυλα τον χεριών: Παρατηρώντας χθες τους ομιλητές, διαπίστωσα πως έχουν μια ορθοπεδική παραμόρφωση: Οι 7 από τους 10, την ώρα που τους έπιανε το πάθος, ο δείκτης του δεξιού χεριού  πάθαινε μια αγκύλωση. Μιλάνε και νομίζεις πως με το δάχτυλο θέλουν να σου βγάλουν το μάτι. Υπήρχε κι ένας ακόμα που ήταν ...αριστεροδάχτυλος.

5. Υπέρ-πληροφόρηση.
Μια ακόμα μέθοδος να δημιουργήσεις εντυπώσεις, είναι η τεχνική της σύγχυσης: Φαντάσου ότι έχεις σ΄ ένα δωμάτιο 5 ραδιοφωνάκια. Μεταδίδουν και οι 5 σταθμοί ο καθένας το δικό του δελτίο ειδήσεων. Αν έχεις και 5 τα ραδιοφωνάκια ταυτόχρονα αναμμένα, τι θα καταλάβεις;
Μερικοί βουλευτές κάνουν το εξής: Βαστάνε ένα πακέτο με στοιχεία. Τα λένε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αναφέρουν πληροφορίες σε μορφή:
-       Σύμφωνα με το άρθρο 615 του 1989 παράγραφος 7, εδάφιο β η φορολόγηση των αγροτών κ.λπ.
Αυτός κρατάει το χρόνο που δικαιούται. Μέσα σ΄ αυτό το χρόνο σου έχει μεταδώσει τόσες πληροφορίες που δεν έχεις προλάβει να καταλάβεις τίποτα. Άσε που τα μισά μπορεί να είναι μπούρδες.
Δεν λέω: Είδα και άκουσα ανθρώπους που τους εκτίμησα:
1.     Μιλούσαν κοιτάζοντας τους υπόλοιπους βουλευτές.
2.     Σεβάστηκαν το χρόνο που τους αναλογούσε. (Ένας τελείωσε νωρίτερα)!
3.     Κρατούσαν τη συναισθηματική τους συγκρότηση χωρίς υστερίες.
4.     Τα χεράκια τους ήταν στο έδρανο. Δεν κινδυνεύαμε να μας βγάλουν τα μάτια.
5.     Λένε πράγματα που τα καταλαβαίνεις.
6.     Εκπέμπουν ανθρωπιά και ζεστασιά.

Και ποιοι είναι αυτοί;

Το άρθρο αυτό είναι ...σκέτη ψυχολογία. Δεν έχει πολιτικά υπονοούμενα.