Η κυρία από το Βόλο

Από τις αρχές του 1977, συμμετείχα σαν ψυχολόγος σε μια πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του (τότε ονομαζόμενου) Πρώτου προγράμματος. Η εκπομπή ονομαζόταν «Κάθε μέρα είναι μέρα για τη γυναίκα» και μεταδιδόταν καθημερινά 11 με 12 το πρωί. Εγώ συμμετείχα κάθε Παρασκευή. Ο υπότιτλος της εκπομπής για τις Παρασκευές ήταν «Γνώρισε τον εαυτό σου».

Μια και η τότε ΕΙΡΤ είχε εθνική εμβέλεια είχα γίνει γνωστός και στην επαρχία. Έτσι, κάποια μέρα μου τηλεφώνησε μια κυρία από το Βόλο και κλείσαμε ραντεβού για Παρασκευή το απόγευμα στις 7.30. Αυτό ήταν το τελευταίο ραντεβού της ημέρας, διότι κάθε Παρασκευή από τις 9 και πέρα το γραφείο μου γινόταν το στέκι της παρέας.

Την εποχή εκείνη είχα ένα φίλο και μαθητή μου στο Καράτε τον Ηλία. Από τότε που είχα γίνει γνωστός απ’ το ραδιόφωνο και η δουλειά μου είχε ανέβει κατακόρυφα, ο Ηλίας μου έλεγε μεταξύ σοβαρού κι αστείου: «Πρόσεξε Γιώργο μ’ όλους αυτούς που βλέπεις κάθε μέρα, μη στη βαρέσει κι εσένα»! Εκείνη την Παρασκευή τον περίμενα κατά τις 9. Είχε φτάσει 8 και η κυρία απ’ το Βόλο δεν είχε δώσει σημάδια ζωής. Στις 8.30 είχα πάψει πια να την περιμένω κι άρχισα να ετοιμάζω το χώρο για την παρέα.

Στις 8.45 χτυπάει το κουδούνι. Ο Ηλίας συνήθιζε να έρχεται νωρίτερα. Έτσι, αποφάσισα να του κάνω πλάκα: Σήκωσα το μπατζάκι του ενός ποδιού, έβαλα μια κατσαρόλα στο κεφάλι μου, κρατούσα στο ένα χέρι μια σκούπα και στο άλλο μια αλατιέρα και άνοιξα την πόρτα.

Ήταν η κυρία από το Βόλο!