Η Παρθένα και ο Όφις

Αφιερωμένο στο φίλο μου Μάνο

(του οποίου το επίθετο είναι περιττό)

και στην Μαρία την παρθένα...

Η Τασία από τη Μαδαγασκάρη

έκανε βόλτα μια νύχτα με φεγγάρι.

Είχε πλέον φτάσει στα σαράντα

αλλά μεσάνυχτα είχε από άντρα.

Ήτανε όμορφη, και είχε πολλές χάρες

τέτοιες γυναίκες τις αποκαλούν «κουκλάρες»

μα είχε κόσκινο πολύ στενό

δεν ήθελε άντρα ...καθημερινό.

Πρίγκιπες μ΄ άσπρα άλογα ζητούσε η Τασία

κι έτσι βρέθηκε παρθένα σε αυτή την ηλικία.

Στο θέμα αυτό φταίει και η μάνα

που όποια πηδιότανε, την έλεγε πουτάνα.

Το κόσκινο από τη μια, και η μάνα από την άλλη

απελπισία την έπιασε μεγάλη

το μόνο που κατάφερε από τα περασμένα

ήτανε να διατηρήσει τον παρθενικό υμένα.

Όμως, δεν είναι σύντροφος ο υμένας

και οι άντρες αποφεύγουν τας παρθένας·

κι αν παρθένα διακορεύσουνε καμία,

δεν το κάνουνε στης Τασίας την ηλικία.

Καθώς βολτάριζε μόνη στη παραλία

βρήκε σ΄ ένα παγκάκι τον Ηλία

το σουλούπι του ήταν για γέλια

κι είχε χωμένα τα χέρια του στα σκέλια.

Του είπε καλησπέρα φοβισμένη

καιρό είχε να δει άντρα η καημένη.

Της είπε καλησπέρα κι ο Ηλίας

αλλά η φωνή του ήταν πλήρης αγωνίας.

Η Τασία κοντοστάθηκε λιγάκι

και κάθισε κοντά του στο παγκάκι

τον ερώτησε ποιο είν΄ το πρόβλημά του

κι έχει χώσει τα δυο χέρια στ΄ αχαμνά του;

«Με δάγκωσε ένα φίδι στο πουλί μου

και πρέπει δηλητήριο να ρουφήξω

αλλά είναι αδύνατο εκεί να φτάνω

και έτσι σε λιγάκι θα πεθάνω».

Πονόψυχη γυναίκα η Τασία

προσφέρθηκε να τονε βοηθήσει

το δηλητήριο απ΄ το πουλί του να ρουφήξει

για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει.

Όταν ολοκληρώθηκε η ...θεραπεία

ερώτησε ο Ηλίας την Τασία:

«Αυτό πώς θα το ξεπληρώσω

που υποχρεωμένος νιώθω τόσο»;

Τι να σας πω; Κάτι με σφίγγει

μπήκε στον κόλπο μου ένα μυρμήγκι.

Θα ήμουν υπόχρεη αν μου το βγάλετε

ακόμα κι αν χρειαστεί να μου τον βάλετε.

Φιλότιμος ο Ηλίας προσπαθεί

μα το πουλί δεν λέει να σηκωθεί

ήταν από το φίδι δαγκωμένο

και είχε μαραθεί το καημένο.

Της ζήτησε να βοηθήσει με το χέρι

(σ΄ αυτό ο Ηλίας ήτανε ξεφτέρι)

και η Τασία με τα πόδια ανοιχτά

το λέει «βάλτου μέλι. Έτσι πιάνονται αυτά».

Βάζει το δάχτυλο ο Ηλίας απαλά

και προσπαθεί να ακουμπίσει το μυρμήγκι

μα καθώς άρχισε το χέρι να γλιστρά

ένιωσε το δάχτυλό του κάτι να το σφίγγει.

«Μικρό ήταν το μυρμήγκι ή μεγάλο;

για να γνωρίζω πώς το δάχτυλο να βάλω».

Βάλτο εσύ και κάνε μου τη χάρη.

«Μα εδώ κυρά μου έχω πέσει σε ντουβάρι!

Μυρμήγκι είναι αυτό ή κροταλίας;

τη ρώτησε θορυβημένος ο Ηλίας.

Μου φτάνει ένα δάγκωμα τη μέρα

με δεύτερο δεν θα τα βγάλω πέρα».

Δεν είν΄ ντουβάρι αυτό, είναι υμένας

διότι εγώ ανήκω στας παρθένας

τραβάει ο Ηλίας με μιας το δάχτυλό του

και σαστισμένος κάνει το σταυρό του.

Κύριε τι πάθατε γιατί σταυροκοπιέστε;

νόμιζα πως οι άντρες αυτό το φχαριστιέστε.

Λυπάμαι αλλά φοβάμαι τα αίματα

μια πολύ φοβάμαι τα μπερδέματα.

Δείξτε μου καλέ κύριε λίγη εμπιστοσύνη

θα σας χρωστάω ευγνωμοσύνη

έτσι εζήτησε απ΄τον Ηλία

να της διαρρήξει την ...πανοπλία.

Αυτό μου είναι δύσκολο σας είπα.

- Μα, τη ζωή σας έσωσα· σας πήρα και μια πίπα.

Δεν θα το ανταποδώσετε;

να μ΄ απελευθερώσετε.

Επαναστάτης ο Ηλίας, συγκινήθηκε

και προς το μέρος της αποφασιστικά κινήθηκε.

- Εγώ κυρία είμαι από τη Μάνη

κατάγομαι απ΄ τον Καραντουμάνη.

- Ε τότε, αφού είστε παλικάρι

γιατί δεν μου την κάνετε τη χάρη;

Θα φοβηθείτε εσείς έναν υμένα;

Φοβάται ένας Καραντουμάνης μια παρθένα;

Τον πιάνει τον πατριωτικό του τον Ηλία

και την καρφώνει μ΄ άγρια λαγνεία

θα ρίξω στο μυρμήγκι μια βαρβάτη

μόνο χρειάζομαι ένα κρεβάτι

Σπίτι είναι η μάνα μου στην πόρτα

δεν πάμε να το πνίξουμε στα χόρτα;

Ο Ηλίας σήκωσε το φρύδι

«μα εκεί με δάγκωσε το φίδι»!

Σας δάγκωσε το φίδι μες΄ τα χόρτα

μα πώς βρεθήκατε εκεί; «Την τύχη ρώτα:

Πήγα να κατουρήσω ν΄ ανακουφιστώ

και το κατούρησα χωρίς ν΄ αντιληφθώ».

Τι ατυχία που σας βρήκε τον καημένο

δάγκωμα από φίδι και δη κατουρημένο

«το δάγκωμα δεν είν΄ το πρόβλημά μου

είναι που δάγκωσε την περηφάνιά μου.

Αυτό εγώ θα σας το θεραπεύσω

και την υπερηφάνειά σας θα ...θωπεύσω

μα βοηθήστε με κι εσείς λιγάκι

να το τσακώσουμε το μυρμηγκάκι

Κι επειδή οι αναγνώστες βαρεθήκαν

αυτοί οι δυo στο τέλος παντρευτήκαν

κι αφού επέσαν με τα μούτρα μες΄ τα μέλια

μετά από λίγο, ο γάμος ήτανε για γέλια.